چرا کودکان از نوشتن مشق متنفرند؟
مجموع :روانشناسی
روانشناسی,سایت روانشناسی,آموزش روانشناسی,آموزش های روانشناسی,روانشناسی کودکان,افزایش اشتیاق کودکان به نوشتن مشق,بالا بردن اشتیاق کودکان به مشق نویسی
علی پسری ۱۰ ساله است که در کلاس چهارم ابتدایی درس می‌خواند. او به گفته مادرش چندان علاقه‌ای به درس و مدرسه ندارد و مدام برای نرفتن به مدرسه و انجام ندادن تکالیفش بهانه می‌آورد. مادر علی هرچه تلاش میکند او را به درس و مشق علاقه‌مند کند، فایده‌ای ندارد. علی برای انجام ندادن تکالیفش هر بهانه‌ای که به ذهنش می‌رسد، می‌آورد، مثلا بارها به مادرش گفته که مشق و امتحان ندارد و چند روز بعد با برگه امتحانی که نمره پایینی گرفته به خانه می‌آید. علاوه بر این مشکلات، علی توجه و تمرکز پایینی هم دارد و معلوم نیست هنگام درس خواندن حواسش کجاست. ساعت‌ها برای خواندن درسی وقت می‌گذارد و در پایان هم وقتی مادرش از او سؤال میکند، چیزی به خاطر ندارد.
جو فراست راه‌حل ارائه می‌دهد
اگر کودک از انجام تکالیف مدرسه اجتناب میکند یا می‌گوید که نمی‌تواند آنها را انجام دهد نیاز به کمک برای افزایش توان شنیدن و تمرکز دارد. اولین کاری که باید انجام دهید این است که علت را بیابید.
برای این کار می‌توانید از محیط مدرسه و معلم شروع کنید. مطمئن شوید که معلم، مدیر، همکلاسی‌ها و حتی فضای کلاس هیچ‌کدام موجب آزردگی کودک نشده است. بعد از آن سراغ خود او بروید و ببینید آیا او ناتوانی یا اختلال در یادگیری دارد یا صرفا نمی‌تواند تمرکز کند. هر کدام از این عوامل نیاز به راهکارهای متفاوتی دارد اما برخی راهکارها را می‌توانید در پیش بگیرید.
اتاق تکلیف درست کنید
اگر می‌توانید برای کودک یک فضای آرام و کنترل شده برای انجام تکالیف اختصاص دهید. حواس‌تان باشد که در این فضا هیچ وسیله‌ای که باعث حواس‌پرتی کودک شود نباید وجود داشته باشد.
به او کمک کنید
هر زمان که کودک‌تان از شما کمک خواست به او کمک کنید. به او بگویید که این چالشی است که او باید بتواند از عهده آن بربیاید و می‌تواند روی کمک شما هم حساب کند. یکی از کمک‌های شما می‌تواند این باشد که درباره موضوعی از درس که او ابراز بی‌علاقگی میکند، یک نمایش یا حتی اردو راه بیندازید.
جایزه بگذارید
اگر کارهایش را انجام داد یا زمانی که به یک سؤال سخت پاسخ داد، جایزه‌ای هرچند کوچک برایش در نظر بگیرید. حتی اگر جایزه‌ای که می‌گیرد عصبانی‌اش کرد، شما آرامش‌تان را حفظ کنید و به سیستم پاداش‌دهی ادامه دهید.
زمان تعیین کنید
حواس‌تان باشد که زمان دیروقت را برای انجام تکالیف درنظر نگیرید و کمی بعد از آمدن از مدرسه و استراحت او را به اتاقی که باید تکالیفش را انجام دهد، راهنمایی کنید. اگر مشق را به دیروقت موکول کنید، کودک خسته خواهد شد و تمرکزش را برای مطالعه از دست خواهد داد.
از همکلاسی‌ها کمک بگیرید
اگر دوست یا همسایه‌ای دارید که همسن کودک‌تان است و از قضا درسخوان هم هست، می‌توانید از او کمک بخواهید و در هفته یکی، دو برنامه بچینید که آنها با هم درس بخوانند تا کم‌‌کم فرزندتان به درس علاقه پیدا کند.
قاطع باشید
با لحن قاطع اما مهربان به فرزندتان بگویید که نمی‌تواند با کوچک‌ترین بهانه‌ای مدرسه رفتن را تعطیل کند. به همین منظور برایش قانون بگذارید؛ برای مثال اگر بهانه بیماری را برای نرفتن به مدرسه عنوان کرد بگویید که حتما باید تب بالا یا علائم روشنی از بیماری یا یک دلیل قانع‌کننده و درست داشته باشد تا بتواند به مدرسه نرود.
مهدیه رضایی، مشاور و هنردرمانگر
نداشتن تمرکز می‌تواند بی‌علاقگی ایجاد کند
اگر فرزندتان زمانی که دیکته می‌نویسد یکی، دو کلمه را جا می‌اندازد یا نقطه‌ها و سرکش‌ها را کم و زیاد می‌گذارد یا کتاب و دفترهایش را گم میکند و باید دنبال آنها بگردد، فرزند شما از کمبود تمرکز رنج می‌برد. این وضعیت در صورتی که ادامه پیدا کند باعث کاهش علاقه کودک به تحصیل می‌شود. تمرکز پایین به معنای آن است که کودک توانایی تداوم و نگهداشتن توجه خود را به روی هدف تعیین شده نداشته باشد و با کوچک‌ترین محرک‌های محیطی هنگام انجام تمرین مبتلا به حواس‌پرتی و دچار افت عملکرد شود. این دسته از کودکان از فضای مدرسه خسته شده هر روز برای نرفتن به مدرسه بهانه‌تراشی میکنند.
به عوامل محیطی توجه کنید
باید توجه داشت که هر شیطنتی اختلال در تمرکز نیست. گاهی اوقات به طور واقعی در محیط کلاس حجم صداهای جانبی بالاست یا کودک در کنار دانش‌آموزی نشسته که بسیار شلوغ است و باعث حواس‌پرتی‌اش می‌شود یا به خاطر جثه ریزش از توجه معلم دور می‌ماند، بنابراین باید درنظر داشته باشید که اول به فاکتورهای محیطی توجه کنید. والدین عزیز باید بدانند که راه‌های علاقمند کردن کودکان به مطالعه و فضای آموزشی بدون افزایش تمرکز کودک امکان ندارد چراکه این یک قانون علمی است که انسان‌ها به موضوعی بیشتر علاقه‌مند می‌شوند که به آن تسلط بیشتری داشته باشند.
به این توصیه‌ها عمل کنید
– قبل از ورود کودک به مقطع پیش‌دبستانی از توانایی و مهارت او در انجام بازیهای واقعی مطمئن شوید و وقت بیشتری را به بازی‌هایی که چشم و دست در آن درگیر می‌شوند، اختصاص دهید (توپ‌بازی، پرتاب دارت، تیله‌بازی و…)
– زمانی که کودک نقاشی میکند توجه کنید که رنگ‌آمیزی او کامل و با دقت باشد. این کار را با بازی و شوخی همراه کنید و از تذکر افراطی بپرهیزید.
– همیشه در وسط خانه میزی را به عنوان میز مطالعه و گفتوگو قرار دهید و قبل از اینکه کودک موضوعی را در کلاس درس یاد بگیرد درباره‌اش صحبت و گفتوگو کنید و کتاب‌ها و فیلم‌های مرتبط را به او نشان دهید. اینکه بتوانید کاربرد آن موضوع را در زندگی روزمره مورد بحث قرار دهید، کنجکاوی و علاقه‌مندی کودک را به فراگیری آن مطلب بیشتر خواهید کرد و در این صورت کار معلم در این رابطه آسان‌تر خواهد شد.
– از اینکه کودک را بارها صدا کنید، خودداری کنید. فعال شدن بیش از حد والدین و تکرار وظایف برای کودک صرفا به افزایش نقطه ضعف او و درنهایت کاهش اعتماد به نفس در او منجر خواهد شد، بنابراین راه‌هایی را به کار بگیرید که در آن بیشتر کودک فعال شود.
– در صورتی که کودک‌تان به واسطه عدم تمرکز دچار افت تحصیلی شده است حتما با روانشناس کودک در این مورد گفتوگو کنید.
منبع:مجله سیب سبز
روانشناسی نوجوانان,نوشتن مشق,مشق نویسی,اجتناب از نوشتن مشق,دلیل اجتناب کودک از نوشتن مشق,دلایل اجتناب کودکان از نوشتن مشق,چرا کودکم مشق نمینویسد؟,چرا پسرم مشق نمینویسید؟,چرا دخترم مشق نمینویسد؟,چرا پسرم از نوشتن مشق اجتناب میکند؟,چرا دخترم از نوشتن مشق اجتناب میکند؟
برچسب :
روانشناسی ,
سایت روانشناسی ,
آموزش روانشناسی ,
آموزش های روانشناسی ,
روانشناسی کودکان ,
روانشناسی نوجوانان ,
نوشتن مشق ,
مشق نویسی ,
اجتناب از نوشتن مشق ,
دلیل اجتناب کودک از نوشتن مشق ,
دلایل اجتناب کودکان از نوشتن مشق ,
چرا کودکم مشق نمینویسد؟ ,
چرا پسرم مشق نمینویسید؟ ,
چرا دخترم مشق نمینویسد؟ ,
چرا پسرم از نوشتن مشق اجتناب میکند؟ ,
چرا دخترم از نوشتن مشق اجتناب میکند؟ ,
افزایش اشتیاق کودکان به نوشتن مشق ,
بالا بردن اشتیاق کودکان به مشق نویسی ,
